[Z][+7] Wspomnienie

Jogurcik

Nie zrozumcie mnie źle. Czasami przychodzi moment, kiecy trzeba zamknąć jakiś rozdział w życiu. Dla mnie najprościej jest wtedy przelać wszystko, co we mnie tkwi, na papier. Bądź na ekran monitora. Możecie potraktować to jak zwykłe opowiadanie. Albo jak wspomnienie. Jak chcecie. Po prostu - jest.

Wspomnienie

Pauza.
Spuścił głowę, podziwiając kafelki.
- Wiesz, chyba się zakochałem.
- Tak? I jaka ona jest?
- Miła. Spokojna. Świetnie się z nią rozmawia.
- Tylko tyle?
- Jest… dziwna. Trudna do zaklasyfikowania.
- Mhm. Znam ją?
- Nie wiem. Możliwe.
- Więc?
Zniecierpliwienie odciska się piętnem na pytaniu. Znak zapytania chowa się za nawias.
- Różnie na nią mówią… W szkole… Wiesz, ona chodzi do innej szkoły. Jest trochę młodsza. Trzy lata.
Przerwa na uchwycenie odwagi w wypełniającym kuchnię powietrzu.
- Połowa szkoły nazywa ją Adą, a druga – Jagodą.
Cisza.
Milczenie w wentylatorze.
Szyby w oknach i szafkach drżą.
- Wyjdź. – Mój głos brzmi jak papier ścierny. Później jak odkurzacz, któremu od kurzu aż zatyka oddech. – Wyjdź z mojej kuchni.
Prywatna strefa zostaje naruszona. Ręka brutalnie pochwycona. Ostatnia deska ratunku. Jego palce bieleją.
- Zostanę, księżniczko.
Poddaję się. Słowa pod ogromnym ciśnieniem wytryskują z moich ust.
- Ja Ciebie też.

Proszę o otagowanie tekstu. Z góry dziękuję.
N.

Kotna

O jaaaa! *.*
Kocham takie opowiadania.
Pisz. Czekam. :3

Nike

Hm. Pewnie uznasz mnie za níe kumatą, ale níe rozumiem. Jeśli chodzi o to, że on ją kocha... Sposób wypowiedzi w odgórnych założeniach miał być pewnie niejasny, ale dla mnie zwykłe "zostanę" jest za subtelne. Bez "ja też cię kocham" nie domyśliłabym się, o co chodzi.
W mojej opinii za niejasne. Aczkolwiek ciekawy sposób na wyznanie uczuć Smile

Jogurcik

Cóż... pisałam to dosyć dawno temu. I zupełnie o tym zapomniałam. A to tylko wspomnienie przelane na papier... a później na komputer. Byłam podjarana twórczością Zusaka, stąd ten dziwny styl. Chciałam spróbować, czy potrafię bawić się słowami w ten sposób, co on Wink

.

Yap_Snow

A ja zrozumiałam.
Ludzie, jakie piękne wspomnienie! <3
Też bym tak chciała *_* .
O tak, potrafisz bawić się słowami.
Zniecierpliwienie odciska się piętnem na pytaniu. Znak zapytania chowa się za nawias.
Cudowny fragment.
Podobało mi się, że ach!
Pisz dalej, proszę! Masz talent Smile

.
Yap