[R][Opowiadanie yaoi, czytacie na własną odpowiedzialność]

Kabanos

No więc.. to takie sobie opowiadanie yaoi, albo raczej shonen-ai.. w każdym bądź razie powiedziano mi, że zamiast oznaczenia wiekowego może być coś takiego jak jest teraz.
Opowiadanie pisane w osobie pierwszej, bo tak mi wygodniej ,__,
Miłego czytania? No.

PROLOG

Siedziałem w kinie, czekałem aż zacznie się film, a wtedy wszedł on.
Chłopak.
Ładny chłopak.
Brunet, z takiej odległości nie dało się podać koloru oczu, ale z twarzy niczego sobie...
W tym wypadku chyba można użyć określenia "miłość od pierwszego wejrzenia"?

***

Okej, film się skończył. Nawet nie pamiętam o czym był, cały czas patrzyłem na chłopaka. Siedział kilka rzędów dalej, a ja jak głupi wgapiałem się w tył jego głowy.
Wstałem z siedzenia, no i pierwsze co to zbieram rzeczy i idę go szukać. Takich chłopaków się po prostu nie zostawia w spokoju, nie?
Chodziłem po wszystkich rzędach, a jego nie widziałem. Miałem ochotę krzyknąć "No gdzie Ty jesteś?!", ale ludzie dziwnie by patrzyli, a zapewne nic by mi to nie pomogło.

***

Po godzinie łażenia i szukania chłopaka, wróciłem do domu. Odpaliłem laptopa i włączyłem fejsa. No bo co innego mam robić? Gościa nie znalazłem, leżę...
Loguję się i co widzę? Zaproszenie do znajomych. Ktoś znowu coś chce pewnie...
Jakiś nieznajomy. Hmmm. Przeglądam zdjęcia, no i co się okazuje?
To ten chłopak z kina!
Chwila rozkminiania, czy mnie zna i czemu dodał mnie do znajomych itp.
Ej, ale czy to ważne? Znalazł się.

________________________________________________
To jak? Komu zrąbało psychikę?
...ktoś to w ogóle przeczytał? ;___;

Pandora

N. przeczytała. Mało, Kaba. Bardzo mało, co ja mam, kurczę napisać po takim skraweczku? Masz pisać, pisać, pisać, bo tu to moje coś można uznać za nabijanie posta, no. Nie ogarniam, co z tym serduszkiem na końcu. Coś a'la bloog?

Nastalia

Mało, mało! Zdecydowanie ZBYT mało. Bardzo mi się podoba, jednakże, styl troszkę kuleje. Tematyka baaaardzo fajna, tak samo pomysł. No co tu dodawać więcej - czekam na jeszcze!